دل نوشته های من

قبل از انقلاب در روستای ما گاهی ساز دهل مطرب می آوردند یک روحانی محترم تشریف آورد فرمود : اگر می خواهید حداقل بلاهای نا گهانی از شما دور باشد دوباره چنین کاری نکنید همه پذیرفتند تا چند سال بعد از انقلاب مراسمات عروسی ختنه سوری با صلوات نامه خوانی مراسم کشتی گیری حدقل با دایره زنی انجام می شد ومردم هم به خوبی زندگی می کردند یک شب برادر شورای محترم که خود پیشکسوت معتمد روستا بود واز اوچنین توقع نبود مجلس عروسی گرفت این زحمت را کشید دو دست خواننده ونوازنده آورد مردمی که سالها از این قافله دورشده بودن پیر جوان همه شرکت کردند واکثرا" پیر جوان درحال رقصیدن بودن که اینگار ازقحطی در آمدن اگر آن شب خانه ها را دزدمی زد کسی نبود از آن روز به بعد پرده حیا برداشته شد اینکه می گویند دولت مردان مواظب باشند گناهی را رواج ندهند برای این بوده به هرحال گناه شروع شد هرکدام به نوعی دوباره همان خواننده ونوازنده را می آورند اینقدر جسارت چند روز قبل مراسم تعزیه داشتیم همسایه دیوار به دیوار ما که با ما خویشا وندی هم داشت مجلس عروسی بچه خود را گرفته بود هرچه به او گفتن صدای ساز آوازتان را کم کنید می گفت عیش بچه خود را می خواهم ببینم توجه نمی کرد به خدا پناه می برم از این اوضاع که دین مردم به هردلیل ضعیف شود توصیه های اسلام را جدی بگیرید