دل نوشته های من

    با توجه به اینکه خداوند همه نوع نعمت را برما تمام نموده به ویژه نعمت عقل ، وحی , هدایت والحمد الله هرروزهم ،به نعمت های فراوان علمی وکشفیات دست پیدا می کنیم .ولی درمقابل این همه نعمت که باید بی نهایت شکر گذار باشیم،  به عدالت وآرامش بهتربرسیم ، آشوب ، بیعدالتی ، نا آرامی ها بیشتر شده ،این نتیجه ناشی از تفکرانسانها وگرایش به سمت دنیا می باشد، درگذشته گاهی ،حوادث طبیعی ، خشکسالی ،اتفاق می افتاد ولی مردم امیدوار بودند ،دست به توبه زاری بلند می کردند ،که خداوند ،بزودی جبران می کند ،درحال حاضر با توجه ،به این همه مدعی پیشرفت کسی ازآینده خبرندارد ،همه به نوعی از اوضاع نگران هستند. وهمه منتظرند انسانی مثل خودشان مشکل را حل نماید. بعید است ،درصورتی که اوهم مشغول دنیا می باشد .

    عرض کنم: در دنیا همین انسانهای معمولی کوچکترین خدمتی ارائه می دهند، توقع تشکر دارند .ولی خدا وند بزرگ ،لایتناهی ،پادشاه ، پادشاهان ،خالق همه عوالم ، بی نظیر، بی مانند ، که این همه نعمت های بی شمار ، به ما رایگان ارزانی داشته، همه مشغول ساخت ساز، دنیا باشند ،ولی از صاحب اصلی که ملک وملکوت از آن اوست غافل گردند .به نظر من کم لطفی بوده این مشکلات ،این تحریم ها ،خود تذکر ونعمت بوده که ما به یاد خدا باشیم .تا حتی کوچکترین اقدامی داریم با او مشورت کنیم وبرابر دستورات او عمل کنیم ،پیوسطه او یاد شود ،عظمت او منعکس گردد. درعین حالی که مردم به شکل های گوناگون وابسته شدند .ولی اگر با یقین کامل اوخدا را یاد کنند ،از او بخواهند درهمین اوضاع نا بسامان جهان در پناه حضرت حق بهترین زندگی را خواهند داشت .غیر خدا کسی کاره ای نیست همه چیز درقبضه اوست .